hy    |   fr

Նստարան, աց

cf. Նստելի.

s.

ՆՍՏԱՐԱՆ ՆՍՏԵԼԻ, Տեղի նստելոյ. բազմոց. աթոռ. կառք, եւ այլն.

Ամպք դողութեամբ եղեն նստարան համբարձմանն. (Ոսկ. կուս.։)

Զքսան ամ ոչ ընկողմնեցաւ, այլ ի նստելումնն՝ յորում գործէր, ի նմին ննջէր. (Վրք. հց. ձ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նստարան նստարանք
accusatif նստարան նստարանս
génitif նստարանի նստարանաց
locatif նստարանի նստարանս
datif նստարանի նստարանաց
ablatif նստարանէ նստարանաց
instrumental նստարանաւ նստարանաւք