cf. Նքթիմ.
ՆՔԹԵՄ ՆՔԹԻՄ, ἑκλείπω, ἑκλύομαι եւ այլն. deficio, dissolvor. որ եւ ՆՔՈՂԻԼ. Նուազիլ ի սովոյ. սովիլ. քաղցնուլ յոյժ. նօթի լինել. յանսուաղութենէ կթոտիլ, լուծանիլ. խիստ անօթէնալ, անօթութենէ մարմրիլ.
Եկն եսաւ ի դաշտէ՝ նքթեալ։ Տո՛ւր ինձ ճաշակել ի շիկաթանէգ յայդմանէ, զի նքթեալ եմ։ Զի տացուք հաց արանցդ քոց նքթելոց։ Գուցէ նքթիցեն զճանապարհայն։ Նքթիցեն ի ճանապարհի. (Ծն. ՟Ի՟Ե։ 29. 30։ Դտ. ՟Ը. 15։ Մտթ. ՟Ժ՟Ե. 32։ Մրկ. ՟Ը. 3։)
Գնաց նքթեալ անտի արսենի ի ներքին կողմանս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)