s.

composer, writer, author;
cf. Շարագրած;
letter, character.

adj. s.

συγγραφεύς conscriptor, scriptor, auctor. Շարագրօղ. շարագրօղ գրոց. մատենագիր. վիպագիր. հեղինակ.

Համառօտէ շարագիրն, եւ ոչ մի ըստ միոջէ պատմէ. (Ոսկ. գծ.։)

Թէ չէր մեկնիչ սուրբ մատենին ղուկասու մեծ շարագրին. (Կիւրղ. ղկ.։)

Քերականութիւն է հմտութիւն (բանից՝) որք ի քերթողացն եւ ի շարագրաց իբրու բազում անգամ ասացելոց. (Թր. քեր.։)

(Հերոդոտոս) զձեւ շարագրի ցուցանելով՝ իբրեւ հաւաստութեան լինել պատմօղ։ Ստութեամբ լի զբանսն համարելի է զշարագիրս. (Պիտ.։)

s.

ՇԱՐԱԳԻՐ. գ. Շարագրութիւն. գրուած. մատենագրութիւն. շարագրած. եւս եւ Նշանագիրք դրոշմեալք. շարադրած բան, եւ տառեր.

Վերծանութիւն է՝ քերթածաց եւ շարագրաց անվթար յառաջբերութիւն. (Թր. քեր.։)

Նկարագիրդ առակական է, որպէս ամենայն շարագիրք սողոմոնի. զի զմովսէս եւ զեզրաս ոչ գտանեմք այսու շարագրաւ շարագրեալ. (Վանակ. յոբ.։)

Կարգեալ զվաղնջուցն գրեալ շարագիրս տառիցն. (Խոր. ՟Գ. 52։ եւ Փարպ.։)