s.

continuation, sequel.

s.

ՇԱՐԱՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ՇԱՐԱՅԱՐՈՒՄՆ. συνάφεια conjunctio. Յարակցութիւն. կապակցութիւն. զօդումն. բարոյական միաւորութիւն.

Ի բազմաբաժին օտարութեանցն մերոց ի ճանաղմանէն ի շարայարութիւն ժողովել. (Մաքս. ի դիոն.։)

Շարայարութիւն մեծամեծ քարանցն եւ փոքունց (ի շինուածն). (Յհ. իմ. եկեղ.։)

զերկուց բնութեանց շարայարումն պատկանելով ի տնօրինական բանին յաստուածոյ խորհուրդն՝ քողախնդրէր (նեստոր). (Կանոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շարայարութիւն շարայարութիւնք
accusatif շարայարութիւն շարայարութիւնս
génitif շարայարութեան շարայարութեանց
locatif շարայարութեան շարայարութիւնս
datif շարայարութեան շարայարութեանց
ablatif շարայարութենէ շարայարութեանց
instrumental շարայարութեամբ շարայարութեամբք