s.

δρακόντιον . (դրականտիոն) dracunculus կամ dracontium, serpentaria. Անուն բանջարոյ, եւ ախտի. նուիճ. նուիկ. ... Գաղիան. Ստեփ. լեհ. մեկնէ, Խոտ պարտիզի երկկանգուն ծղօտիւ, որ է ծիրանախայտ որպէս մորթ օձի։