hy    |   fr

Շճեմ, եցի

vn.

to be full of serosity, of matter;
to liquefy, to be spoiled.

չ.

διαχέω կամ διαχύω, -ομαι diffundor. Որպէս շիճ կամ շիճուկ լինել. քամիլ. ծորիլ. ցնդիլ.

Փորն ննորա լի է ճարպով. ուղեղ նորա շճեսցէ. (Յոբ. ՟Ի՟Ա. 24։ cf. ի ՇԻՃ։)