vn.

cf. Ործամ.

ՈՐԾԿԱՄ եւ ՈՐԾԿՏԱՄ. cf. ՈՐԾԱՄ.

Ըստ ործկացելոցն նողկտութեան ժայթքեալ արտաքս հոսի. (Ասող. ՟Գ. 21։)

Արիւն ործկալով՝ սպառեցաւ ի կենցաղոյս. (Մարթին.։ Բժշկարան.։)

Արբեցողն ործկտայ, եւ դարձեալ այլ ըմպէ. (Հց. աթ. կիւրղ.։)