s.

hunter;

fig.

devil.

adj.

θηρευτής venator. Որսացօղ, որսորդ. չարարուեստ պատրիչ բանսարկուն.

Նա փրկեսցէ զիս յորոգայթէ որսողին. (Սղ. ՟Զ. 3։)

Արդար յորսացող փրծանի. (Առակ. ՟Ժ՟Ա. 8։)

Պատրաստեալ որոգայթիւք ըմբռնին յորսողաց. (Յճխ. ՟Ի։)

Եթէ յորսողէն զերծուսցես, փրկիչ ես։ Յորոգայթ մահու յորսողին անկայ։ Զերծո՛ զիս յորոգայթէ որսողին։ Պահես՛ յորսողէն. (Նար. ՟Հ՟Զ։ Ժմ.։ Շար.։ Տաղ.։)