ՈՒՐԿԱՅ որ եւ ՈՒՐԿԱՅՈՒԹԻՒՆ Ուրն. տեղի՝ ուր կայ մարմին ինչ. եւ Կայք մարմնոյ ի տեղւոջ։ (Անյաղթ ստորոգ.։ Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ուրկայութիւն | ուրկայութիւնք |
| accusatif | ուրկայութիւն | ուրկայութիւնս |
| génitif | ուրկայութեան | ուրկայութեանց |
| locatif | ուրկայութեան | ուրկայութիւնս |
| datif | ուրկայութեան | ուրկայութեանց |
| ablatif | ուրկայութենէ | ուրկայութեանց |
| instrumental | ուրկայութեամբ | ուրկայութեամբք |