to do mischief, to work evil, to injure;
to frame plots or conspiracies, to conspire.
κακουργέω maleficus et fraudulentus sum, maligne ago, dolum struo. Չարիս գործել. մանաւանդ ըստ յն. ոճոյ՝ Չարիս նիւթել. չարաչար հնարիլ. խարդախել, դաւաճանել, եւ խեղաթիւրել.
Զիա՞րդ ոչ գիտէին՝ թէ զորդիս զենուլ արտաքոյ է քան զբնութիւն. բայց կամաւ չարագործէին. (Գէ. ես.։)
Հնարաւորեալք զամենայն հնարս առ ի չարագործել զմիմեանս եւ յապիրատել. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
Եթէ զայս ամենայն՝ ոք չարագործէ, այսոքիկ նմա անաստուածութիւնք. (Բրս. սղ.։)
Եւ զի՞նչ է՝ զոր չարագործեաց վատշուէր դեւն այն. (Ոսկ. անոմ. ՟Դ։)
Յաղագս մարդանալոյն զբարեպաշտագոյն բանս խօսին. բայց յաղագս մտացն (քրիստոսի) չարագործեն։ Զնոյն եւ վասն մարդանալոյն զձայնն չարագործեն։ (Դեւն) զիւրաքանչիւր ոք, առ որ մերձենայն, խարդախէ յոլովս եւ չարագործէ. (Առ որս. ՟Ժ. ՟Ժ՟Գ։)
Ոչ գոյ ինչ քան զճշմարտութիւնն ստուգագոյն եւ պարզագոյն, յորժամ մեք ոչ չարագործիցեմք». այսինքն չնենգիցեմք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 6։)
Չարագործ լինել, չարանալ.
Անձնիշխան կամօք չարագործեցան. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Դ։)