adj.

healing, driving away pain and sickness;
salutary.

adj.

Հալածիչ՝ ի բաց վանիչ չարի եւ չարեաց. փարատիչ ցաւոց.

Առաքինին բժիշկ է ազգիս մերում, եւ անսուտ եւ ճշմարիտ բուժակ եւ չարահալած. (Փիլ. լին. ՟Գ. 10։)

Օգնական եւ չարահալած լինելով յառաջագոյն քան զինքն եղելոց քաղաքաց. (Պտմ. աղեքս.։)

Բարեբարք եւ չարահալածք. (Սարկ. քհ.։)