adj.

bad, very ignoble, vile, infamous;
wicked, ferocious, cruel;
unfortunate, miserable, pitiful.

adj.

Կարի անշուք, անպատիւ, անարգ. որպէս թէ ունօղ զչար կամ զվնասակար ստուեր. վատթար. դժնդակ. դառն. ժանտ. խրոխտ. խիստ.

Մի՛ զարհուրիր դու ի չարաշուք դահճէ այտի. (՟Բ. Մակ. ՟Է. 29։)

Ի չարաշուք դահճէն. (Ասող. ՟Բ. 4։)

Այնպիսւոյ չարաշուք առն ողորմեցար. (Նար. ՟Ծ՟Ը։)

Այնպիսի պատուական զինուորութիւնն հասանէր ի չարաշուք անարգութիւն. (Եղիշ. ՟Բ։)

Ունին չարաշուք տեսակս գազանաձեւս թունաւորս. (Անյաղթ հց. իմ.։)

Չարաշուք իշխանութեամբն եւ պէսպէս խորամանկութեամբ հնարէին գայթագղեցուցանել զուղիղս. (Ճ. ՟Բ.։)

Չարաշուք դժրողութեամբ գերեալս վաճառակուր լինել. (Յհ. կթ.։)

Փակեալ առ մի քէն զանիծիցն դժնդակ ըղձիցն չարաշուք ձայն. (Նար. ՟Ծ՟Ե։)

Վնասաբեր իմն ոսոխեալ սղոխք ի չարաշուքն հասեալ մերձակայսն կացուցանեն անձինս ի տգեղութեան ձեւի». (Պիտ.) այլ ձ. չարաշունչ. եւ այլ՝ չարաշունք։

Ցանկութիւնն եւ սրտմտութիւնն, չարաշունքն եւ մահունքն». (Փիլ. լին. ՟Դ.) իբր չարաշնչութիւնք սպառնալեաց։ 4