Չկենդանի

cf. ԱՆԿԵՆԴԱՆ. μὴ ζῶν.

Չկենդանիքն զիա՞րդ կարիցեն կենդանեացն պատճառ ծննդեան լինել. (Եզնիկ.։)

Նաբուքոդոնոսոր պատկեր կանգնեաց. եւ կենդանին ի չկենդանւոյ կամէր պայծառագոյն երրեւել. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)