Չոգամ, չոգայ

cf. ԵՐԹԱՄ, չոգայ. ἕρχομαι, ἕλθω eo, adeo, advenio. Անսովոր են առաջիկայքդ.

Որ չոգայ զհետ խոնարհութեան ... այս ինքն գայ, որպէս դնի ի տպ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)

Ո՛ւր եւ չոգամ (այս ինքն երթայց) ասելով՝ լուիցեն ինձ համբակքն ... եւ ոչ եւս չոգամ, ուր հասանելով պարտ է ինձ մեռանել. (Պղատ. սոկր.։)

Չո՛գ առ մեղու։ Չոգ, ե՛րթ կամ գնա՛. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։ Հին բռ.։)

Յետս յետս չոգալով՝ զարկան յերկիր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 2։)

Ոչ է հնար չոգալովն տեսանել, եւ ոչ չոգալովն ոչ տեսանել։ Չոգալն դարձեալ աշակերտացն. (Նանայ.։)

ՉՈՔԱՅ, աւ. cf. Երթամ, եւ Չոգամ։