cf. Պայթիւն.
πάταγος, κτύπος crepitus, strepitus. որ եւ ՊԱՅԹԻՒՆ. Պայթելն. հերձումն. եւ Ճայթիւն. շառաչումն. փաթլայըշ, փաթըրտը.
Թմբիւնք պայթմունք եւ ճայթմունք որոտմանց։ Յորժամ բռնութիւնք հողմոց, եւ որոտմանց ճայթմունք՝ սուղումն սաստիկ, եւ դժնեայ պայթումն հնչեսցեն. (Փիլ. իմաստն.։)
Ետես զերգիծումն եւ պայթումն զհեղձա նախանձ. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Ի պայթիւն վանգիցն ուռցման պատառելոյ պայթման մորթոցն նշանակել. (Մագ. ՟Լ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պայթումն | պայթմունք |
| accusatif | պայթումն | պայթմունս |
| génitif | պայթման | պայթմանց |
| locatif | պայթման | պայթմունս |
| datif | պայթման | պայթմանց |
| ablatif | պայթմանէ | պայթմանց |
| instrumental | պայթմամբ | պայթմամբք |