adj.

besieging;

s.

—ք, the besiegers.

adj.

πολιορκητής obsessor. Պաշարօղ եւ առօղ քաղաքաց. որ պաշարէ.

Զդեմետրիոս Անտիպատրեայ ... որոյ անուն յորջորջանաց էր պաշարիչ։ Քան զամենեսին դժնդակ թագաւոր կարծէին լինել զնա ի պաշարմանն. ուստի եւ պաշարիչ անուն կոչեցաւ յորջորջանաց. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Իսկ պաշարիչքն՝ զբազում տեղիս հրով ապականեցին. (Լաստ. ՟Է։)