adj.

offering, making a present;

s.

sacrificer;
officiating priest;
missal, massbook;
liturgy.

adj. s.

Որպէս Մատուցող պատարագի. որ եւ ՊԱՏԱՐԱԳԻՉ ասի. այսինքն քահանայ. զոհարար.

Նոքա եղիցին պատարագամատոյցք փոխանակ ժողովրդեանն։ Պատարագամատոյցքն եւ քաւիչքն Իսրայէլի. (Մծբ. ՟Ժ՟Ե. ՟Ժ՟Թ։)

Զպատարագամատուցացն սարսափելի խորհըրդոյն պատշաճող սպասահարկութիւնս. (Կանոն.։)

Նա էր նուէր, նա՜ ինքն եւ քահանայ. եւ պատարագ, եւ պատարագամատոյց. (Ոսկ. եբր.։)

ՊԱՏԱՐԱԳԱՄԱՏՈՅՑ. որպէս Մատուցումն պատարագի. պատարագ. բանք եւ աղօթք պատարագի.

Զայս աղօթս մատուցանէր երէցն յառաջ քան զմատուցանելն պատարագին. եւ յետ այսորիկ մատոյց կատարեաց զպատարագամատոյցն զամենայն. (Բուզ. ՟Ե. 28.) (կամ ըստ այլ ձ. պատարագամատոյցն զամենայն. որ հայի ի ՟Ա. նշան)։

Յամենայն պատարագամատուցի սուրբ խորհրդեանն տեսանէր զզօրութիւնն Աստուծոյ. (Ճ. ՟Բ.։)

Յամենայն պատարագամատոյցսն առաջին աղօթքն՝ վասն մատուցանողին արժանաւոր լինելոյ ասի։ Զանազանութիւնք քարոզաց եւ աղօթից եւ պատարագամատուցաց. (Խոսր. պտրգ.։)

Ոչ ունել քահանայից՝ յԱստուծոյ եւ ի մէնջ հրաման, առանց սուրբ ծածկութի պատարագամատուցին զգենլոյ՝ մատուցանել զսուրբ պատարագն։ Զամենայն սրբոց պատկերս՝ յեկեղեցիս մեր նկարեմք, եւ ի պատարագամատուցի հանդերձս. (Շ. ընդհ. եւ Շ. թղթ.։)

Ի սուրբ մակաբայեցիսն էի ընդ Ատտիկոսի պատրիարգին ի պատարագամատուցի։ Յորժամ սարկաւագն զանուն միոյ ի նոցանէ քարոզէ ի պատարագամատուցին. (Հ=Յ. օգոստ. ՟Գ.։ Ոսկիփոր.։)

ՊԱՏԱՐԱԳԱՄԱՏՈՅՑ. εὑχολόγιον missale. Գիրք մատուցանելոյ զպատարագ. խորհըրդատետր.

Պատարագամատոյց աստուծով, զոր արարեալ է սրբոյ հօրն մերոյ Յովհաննու Ոսկեբերանի. (որպէս եւ Բարսղի, եւ Աթանասի) (Պտրգ. ոսկ. եւ այլն։)

Պատարագամատոյցն Յակոբու (Տեառնեղբօր)։ Ոչ ոք յաստուածային պատգամացն յիշէ զպատարագամատոյցն, թէ պատարագամատոյց ունէին առաքեալք. (Ճ. ՟Է.։)

Եւ առեալ քարտէս՝ գրեաց պատարագամատոյց. (Հ=Յ. մայ. ՟Ի՟Զ.։)

Սուրբն Բասիլիոս գրեալ է յիւրում պատարագամատուցին։ Նոյնպէս եւ Յովհան յիւրում պատարագամատուցին զնոյնս է գրել. (Նչ. խնդ.։)

adj.

ՊԱՏԱՐԱԳԱՄԱՏՈՅՑ. ա. Որ ինչ անկ է մատուցման պատարագի.

Քննեցի վասն սորին զպատարագամատոյց աղօթս։ Պատարագամատոյց սեղանովն։ Ի պատարագամատոյց զգեստ քահանային. (Լմբ. պտրգ.։ Վրդն. լս.։ Հ=Յ. յուլ. ՟Ժ՟Դ.։)