s.

dignity, nobility;
honour, respect.

s.

պատուաւորն գոլ. իշխանութիւն. մեծութիւն.

ի վերայ այսպիսի ժպրհութեան գրոյ, զոր մատուցեր իմու պատուաւորութեանս. (Ճ. ՟Գ.։)

Կամ պատուասիրութիւն. պատիւ.

զինուորն առաքի ի թագաւորէն ի գովութիւն եւ ի պատուաւորութիւն բարեաց եւ առաքինեաց. (Ճ. ՟Ժ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պատուաւորութիւն պատուաւորութիւնք
accusatif պատուաւորութիւն պատուաւորութիւնս
génitif պատուաւորութեան պատուաւորութեանց
locatif պատուաւորութեան պատուաւորութիւնս
datif պատուաւորութեան պատուաւորութեանց
ablatif պատուաւորութենէ պատուաւորութեանց
instrumental պատուաւորութեամբ պատուաւորութեամբք