np.

Persia.

s.

πέρσης persa. փարս, ֆարս, աճէմ, գըզըլպաշ. Ազգ արեւելեան անդր քան զհայս եւ զմայրս. Տե՛ս բռ. յակ. ան.

Դողացան պարսիկք ի քաջասրտութենէ նորա խռովեցան. (Յուդթ. ՟Ծ՟Զ. 12։)

Զկնի այսորիկ փրկութիւն եղիցի մեզ, եւ վաստակաւորաց՝ պարսկաց (յն. դէպ ի պարսիկս). (Եսթ. ՟Ծ՟Զ. 23։)

adj.

ՊԱՐՍԻԿ. ա. πέρσης, περσικός persa, persicus. Որ է յազդէ պարսից. եւ Պարսկային, պարսկական.

Ա՛ռ, կեւրոս պարսիկ զիշխանութիւն։ Դարեհի պարսկի. (Եւս. քր.։)

Սասանայ պարսկի։ Զոմն յառաջին կապելոց պարսկաց. (Եղիշ.։)

Մեծապարգեւ զնախարարսն արձակեալ պարսիկ մարզպանաւ։ Հրաման տայր մի ուսանել զդպրութիւն յունարէն, այլ պարսիկ. (Խոր. ՟Գ. 64. 36։)

Երկոտասն պարսիկ հրասախաւ. (Եղիշ. ՟Ը։)