vn.

to grow tired, to be too much fatigued, to tire or weary oneself, to become weak, debilitated, exhausted.

ձ.

ὁλιγοψυχέω, ἑκλείπω sum animo pusillo, deficio. Պարտիլ ոգւով, յոգիս ապաստան լինել. խոնջիլ. նուտղիլ. վաստակիլ. լքանիլ. վհատիլ. խիստ յոգնիլ, ուծէ կտրիլ, իլիկները կտրտիլ. թուլնալ.

Անց ինքն եւ եւ երեքհարիւր արքն որ ընդ նմա՝ պարտասեալք եւ քաղցեալք։ Քննեացին զանօրէնութիւն, պարտասեցան ի քննել զքննութիւն։ Պարտասեալք եւ տարակուսեալք ի տկարութեան մերուս. (Դտ. ՟Ը. 4։ Սղ. ՟Կ՟Գ. 7։ ՟Գ. Մակ. ՟Բ. 7։)

Պարտասեցան դահիճքն. (Ածաբ. մակաբ.։)

Մայրն թողոյր (զդուստրն) անդրէն ընդոստ ի տանն, անկեալ պարտասեալ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 27։)

ընդ գետս խորագիտւկթեան նորա զարմանայր, եւ ապա յետոյ անկաւ պարտասեցաւ նա ի գութ սիրոյ նորա. (Եփր. թուոց.։)

Եթէ սխալէ ինչ թիւն, մի՛ պարտասիր. քանզի ոչ եթէ եկեղեցի սխալէ, այլ հրեայքն թողին զիւրեանց թիւն. (Ճ. ՟Գ.։)

Յերկիւղէ ահի երկնաւոր զօրացն լինելով նոցա գունատեալք եւ պարտասեալք դիմօք. (Ճ. ՟Ա.։)