vn.

to gaze, to stare, to look at fixedly, to fasten or fix one's eyes upon, to look upon attentively, to consider, to observe, to contemplate;
cf. Հայիմ.

չ.

ՊՇՆՈՒՄ ἁτενίζω, ἁτενῶς ἁναβλέπω , κατανοέω, προσνοέω intentis oculis prospicio, contueor, adverto. որ եւ ՊՇՆԵԼ. (իբր ուշ ունել՝ դիտել որպէս պուշ կամ ապուշ). Յառիլ. ձկտել զաչս. անթարթափ աչօք ակնարկել. ակնակառոյց լինել սքանչանալով կամ պակչելով. ձիգ ձիգ նայիլ, պաղած նայիլ.

Պշուցեալ հայէին ընդ երկինս երթալոյ նորա։ Կամ ընդ մեզ զի՞ էք պշուցեալ։ Յոր պշուցեալ հայէի։ Պշուցեալ հայիցի ընդ երեսս իւր՝ որ ծնանիցի ի հայելոջ։ Պշուցեալ հայէի ընդ եղջիւրս նորա. (Գործ. ՟Ա. ՟Գ. ՟Ժ՟Ա։ Յկ. ՟Ա. 23։)

ընդ երդն պշուցեալ հայէր յերկինս. (Եղիշ. ՟Ը։)

Եթէ ի ճառագայթս արեգականն ոք պշնուցու, ոչ միայն չհասանէ նայել հաւաստեաւ, այլ եւ վրիպի՝ եւ կարի իսկ վնասի. որչափ եւս առաւել որ ընդ անմատոյց լոյսն կամիցի պշնուլ մտացն աչօք. (Ոսկ. ՟բ. տիմ. ՟Բ։)

Պշնելով, եւ շնչմարելովն՝ ճանաչէ զպայծառութիւն լուսաւորութեանն. ոչ զի ետես, այլ զի ոչ ստէպ պշեաւ, իմացաւ. (Սեբեր. ՟Ա։)

ընդ որ խելացնորեալք անձանձրոյթ պշնուն (ընդ աստեղս) զբոլոր գիշերս զօրէն յիմարելոյ. (Պիտ.։)

Թանձրասրտացն՝ որ միշտ յերկիր եւեթ հայնէին, եւ ընդ գետին պշնուին. (Ոսկ. ես.։)

Զի՞նչ էր պշնուլն ընդ գեղ պոռնկին, եւ զի՞նչ ողբումն. (Մաշկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—նում, եայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես պշնում
դու պշնուս
նա պշնու
մեք պշնումք
դուք պշնուք
նոքա պշնուն
Imparfait
ես պշնուի
դու պշնուիր
նա պշնոյր
մեք պշնուաք
դուք պշնուիք
նոքա պշնուին
Aoriste
ես պշեայ
դու պշեար
նա պշեաւ
մեք պշեաք
դուք պշեայք
նոքա պշեան
Subjonctif
Présent
ես պշնուցում
դու պշնուցուս
նա պշնուցու
մեք պշնուցումք
դուք պշնուցուք
նոքա պշնուցուն
Aoriste
ես պշեայց
դու պշիցես
նա պշիցէ
մեք պշիցուք
դուք պշիջիք
նոքա պշիցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ պշնուր
դուք մի՛ պշնուք
Impératif
դու պշի՛ր
դուք պշերո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու պշիջի՛ր
դուք պշիջի՛ք