adj.

Որ բերէ զպտուղ.

Սա է անմահութեան պտղոյն պտղաբերիչ. (Յհ. իմ. ատ.։)

ՊՏՂԱԲԵՐԻՉ. Ընծայաբեր.

Օրհնեա՛ զուխտաւորս եւ զպտղաբերիչս եկեղեցւոյ քում սրբոյ. (Պտրգ.։)