adj.

fruitless, unfruitful, sterile, barren.

adj.

φθινόκαρπος qui fructum amisit (բայց այլոց՝ φθινοπορινόσ autumnalis, brumalis ). Որ կորուսեալ է կամ կորուսանէ զպտուղ իւր. (եւ կամ չհասուցանէ մինչ ի ձմեռն).

Ծառք պտղակորոյսք. (Յուդ. 12։)

Ոստաքանց եղէ ես որպէս զարմաւենի, պտղակորոյս որպէս ձիթէնի. (Շար.։)

Հերապանծ տունկն պտղակորոյս։ Իւղընձիւղ փայտս պտղակորոյս։ Պտղակորոյս տնկոյ թզենւոյն ... սոքա բարեխօսք. (Նար. ՟Թ. ՟Լ՟Թ. ՟Ձ՟Ա։)

Զվայրենի պտղակորոյս ձիթենիքս՝ պտղալից արար իւրով պատուաստելովն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Ժանգատեսիլ եւ այլուստ գայր ջուր, եւ պտղակորոյս զձիթենին առնէր. (Մխ. առակ.։)