adj. gr.

copulative, conjunctive.

adj.

συμπλεκτικός connectens, conjunctivus, copulativus. Որ մանէ զջոկ ընդ ջոկ . Բառ քերականաց, որպէս զշաղկապ շարամանօղ կամ բաղհիւսական.

Շաղկապացն ոմանք ջոկամանք են, եւ ոմանք անջատականք. (ջոկոմանք են՝ որ զմեկնութիւն) (կամ զպատմութիւն եւ զզրոյցս) յանհունս արտաբերեն՝ ջոկոմանել. եւ են այսոքիկ, եւ , այլ, իսկ. (Թր. քեր.։)

Ջոկամանք են, այսինքն շարմանեալ, որ ասի ժողով։ Ջոկամանն իբրեւ զմիաբանութիւն իմն եւ համակամութիւն եւ այլն։ Անջատականք ընդդէմ ջոկամանին. (Երզն. քեր.։)

Եւ՛դ գիր ի ջոկամանիցն է ըստ քերականին. (Վրդն. աւետար.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ջոկամանեմ

Voir tout