hy    |   fr

Ջրաթաթախ

adj.

soaked or wet through with water;
— լինել, to be drenched or wet to the skin;

adj.

Թաթախեալ ի ջուր. ջրով թաթաւեալ. թացեալ. թրջեալ. խըխում. բոլորը թրջած.

Տանուտէրն իւրեանց էր ջրաթաթախ. (Հ. դեկտ. ՟Ժ՟Ա.։)