vulgar, low, plebeian, popular, common, vile, trivial;
the vulgar, the common people, lower orders;
տգէտ —ն, the ignorant mob.
δῆμος plebs δημότης plebejus, popularis, rudis. (ի ռամ, րամ. որ ի բառէս երամ). Ամբոխ . ժողովուր. սինլքոր. խառնիճաղանճ. սոսկական. գռեհիկ. աշխարհիկ. հասարակ մարդիկ, պայազը մարդ.
ծառայք հանդերձ տերամբ, եւ ռամիկն թագաւորաւն։ Ռամիկն (կամ խառնիճաղանջն) ներելի ողորմութեան է. (Իմ. ՟Ժ՟Ը. 1։ ՟Ղ. 7։)
Թող զայլ ռամիկն ամենայն. (Յուդթ. ՟Է. 2։)
Ռոմիղոս նախ յռամկէ զինուորեցոյց արս։ Բազում ռամկաւ. յռամկաց. ի ռամկաց. ի յռամկաց. (Եւս. քր.։ Ճ. ՟Բ.։)
Հաճոյանամ յետին ռամկին, եւ թագաւորիդ մեծի յաչաց ելանեմ. (Նար. ՟Հ՟Ա։)
Ուր աստուածային օրէնք ոչ, ուստի՞ ռամկանց բարեզարդութիւն. (Գէ. ես.։)
Կամ իբրեւ ածական. ամենայն ռամիկ բազմութիւն։ Զբազումս ի ռամիկ մարդկանէն։ Եկեղեցական դասուց, եւ ռամիկ ժողովրդոց. (Եղիշ. գ։ Փարպ.։ Շ. թղթ.։)
Ընդ ռամիկ մարդկան խօսէր։ Իսկ դու ռամիկդ, որ ոչ վարս ինչ պարկեշտականս ունիցիս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 22. եւ Ոսկ. ես.։)
ՌԱՄԻԿ. որպէս Րամիկ, խումբ, եւ խմբաւոր. համօրէն.
Ռամիկ ջոկացն սըլացեալ՝ որպէս մեղուս ընդդէմ ծաղկանց, հրաւիրեցին զտիեզերս յերկնից ի սուրբ արքայութիւն. (Շ. տաղ.։)
Ռահ լուսոյ յերկինս եղեւ մոլորելոց, ռամկաց ազգաց որդւոց մարդկան հեթանոսաց. (Տաղ.։)