cf. Սամետիք.
ՍԱՄԵՏԱՅՔ ՍԱՄԵՏԷ ՍԱՄԵՏԻ. ἰμάς corrigia, lorum δεσμός vinculum. Կապ սամեաց, այսինքն լծոց. փոկն կապիչ եւ յօդիչ անրոյ լծոյն. ռմկ. սամատիք, սամէթէլք
Կապիցե՞ս սամետիւք լութ նմա. (Յոբ. ՟Լ՟Թ. 10։)
Որ ոչ կապեցաւ սամետեօք նորա։ Սամետիք նորա սամետիք պղնձիք։ Լուծ եւ սամետիք զպարանոց խոնարհեցուցանեն. (Սիր. ՟Ի՟Ը. 24։ ՟Լ. 27։)
Խորտակեցին զլուծն, եւ խզեցին զսամետէս. (Երեմ. ՟Է. 5։)
Սամետէ՝ բեւեռքն (խաչի). (Նար. յովէդ.։)
Եզինս սամետիւք ի գործ լծել։ Ոչ պնդեն սամետէք զպարանոց. (Սեբեր. ՟Է. ՟Ծ։)
Ածեալ կացուցաք երկու եղն ամոլեաց պնդեալ սամետիւք. (Ճ. ՟Ա.։)
Իբրեւ սամետէիւք երջնոց լծոյ։ Հաստատեալ զլուծ սամետիւք. (Ոսկ. ես. եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)
Խզել զաշխատութեան սամետէս՝ զվարդապետութիւն օրինաց. (Յհ. իմ. ատ.։)
Լուծ զօրէնսն ասէ, եւ սամետի՝ զոր կապան կոչէ զվարդապետութիւն նորին։ Սամետէ եւ այլն։ Խզեցին զսամետայս. (Մխ. երեմ.։)
քարշեն իբրեւ սամետէիւք զհատուցումն վրիժուց անօրէնութեան իւրեանց. զի որպէս ուժգին սամետէիւք քարշի լուծ, եւ նոքա թերահաւատութեամբ իւրեանց քարշէին յանձինս զբարկութիւն աստուծոյ. (Գէ. ես.։)
cf. ՍԱՄԻՔ։