adj.

breaking the reins, untameable, indomitable;
— լինել, to break loose, to break the bridle.

adj.

χαλινόν ἑνδακνῶν frenum commordens. Որ կոտորէ, կամ խածատելով ջանայ խզել զսանձն.

Իբրեւ ձի թերավարժ խիստ բերանով սանձակոտոր։ Այլ ոմնձիս խօսնական՝ կարծրերախ սանձակոտոր արձակերասան։ Զօրէն տրմըղին սանձակոտորին՝ ի վախից մղին. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 23։ Նար. ՟Ի՟Բ։ Գանձ.։)

Ամենայնիւ սանձակոտորք եղաք իբրեւ զձին ամեհիս։ Պիտոյ է կառաւար եւ ուղղիչ՝ սիրոյն պատուիրանն. ապա թէ ոչ՝ սանձակոտոր լինի, եւ վայրապար ընթանայ. (Սարգ. յկ. ՟Է։ Շ. ՟բ. յհ. ՟Է։)