s.

that kills, that puts to death cruelly, exterminator, extirpator, destroyer.

adj. s.

ὁλοθρευτής, ὁλοθρεύων, διαφθείρων perditor, deperdens, exterminans եւ այլն. Որ սատակէ. եղծիչ. կորուսիչ. մահացուցիչ.

Ոչ տայցէ թոյլ սատակչին մտանել ի տունս ձեր, եւ հարկանել։ Յայնց խորշեցաւ սատակիչն։ Հանից ի վերայ քո սատակիչս՝ զայր եւ զտապար իւր, եւ կոտորեսցեն զընտիր ընտիր մայրից քոց։ Հողմ խորշակի սատակիչ։ Կորեան ի սատակչէ անտի։ Զի մի սատակիչն անդրանկաց մերձենայցէ ի նոսա.եւ այլն։

Ի միոջէ անտի գործք երկու երեւի, ոմանց սատակիչ, եւ ոմանց պարգեւատու։ Աւերիչ աշխարհի է, եւ սատակիչ անմեղ մարդկան. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Ը։)

Մահացու եւ սատակիչ թունիցն սատանայի իսպառ սատակիչք (կամ կործանիչք). (Նար. առաք.։)