adj.

high-topped, very high or elevated, lofty.

adj.

Ուր իցէ սար բարձր. լեռնաբեռձ. բարձրագագաթն.

Յակն աղբերն ի ներքոյ սարաբարձր մեհենատեղոյն հերակլոյ. (Բուզ. ՟Գ. 14։)