s.

Սարք. գործիք. անօթ. կազմած. սպաս. հանդերձանք.

Գործիք քրիստոնէութենէ, այսինքն սարուածն, աստուածաշունչ գիրքն։ գործիք է ձեռն, եւ սարուած գործելոց. (Բրսղ. մրկ.)

Զտակքն երկաթի սարուածով կարէ։ Զպատրուսի շինելն եւ կտրելն սուր սարուածով պարտ է առնել։ Զքո ծեծած սարուածն, այսինքն զբրերն. (Վստկ.։)