vn.

cf. Յղանամ.

ձ.

ՍԵՐՄՆԱՌԻՄ որ եւ ՍԵՐՄԱՌԵԼ. Սերմն առնուլ որդեծնութեան. սաղմնառել.

Կին՝ որ սերմնառիցի, սրբութիւն պահիցէ։ Օրէնքն սերմնառեալ կնոջն ասացին պահել սրբութիւն։ Թէպէտեւ ոչ էր սերմնառեալ կոյսն (ասէ ոսկեբերան), այլ անհնար էր զօրինօքն անցանել (քառասնօրեայ սրբութեան). (Կամրջ.։)