adj.

Սեւագոյն. սեւաթոյր.

հանդերձ ծիրանի աղտեղեալ ի սեւատեսակն փոշւոց։ Զսեւատեսակ եւ զաղջամուղջին զկեանս զայսոսիկ իւր բարիս ստորոգէ։ Նոյ օրինակ էր քրիստոսի, ագռաւն սեւատեսակ՝ մահացան թռչնոյն։ Արտասուաց ջրով լուտնայ զսեւատեսակ տիղմն մեղացն. (Սարգ. յկ. ՟Է։ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է. ՟Ը։ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)