adj.

ՍՈՒՍԵՐԱԿԱՑ ՍՈՒՍԵՐԱԿԻՐ. Որ կայ սուսերաւ առ արքայի. զինակիր՝ սուսեր ի ձեռին.

Սուսերակաց թագաւորին. (Վրք. հց. ձ։)

Սուսերակիր թագաւորին կայ հանապազ առ նմա. (Վրք. հց. ձ։)