adj.

cf. Ստնդիաց.

s.

ՍՏՆԴԵԱՅ ՍՏՆԴԵԱՑ ՍՏՆԴԻ ՍՏՆԴԻԱՅ ՍՏՆԴԻԵԱՅ ՍՏՆԴԻԱՑ ՍՏՆԴԻԱՑԵԱԼ ՍՏՆԴԻԱՑԻ ՍՏՆԴԻԱՑԻԿ. θηλάζων (լծ. դիեցօղ) lactens ὐποτίτθιον, ὐπομάζος infans lactens, seu sub ubere. Մանուկ տղայ՝ որ դիէ զստինս. դիեցիկ. կաթնկեր. ծիծ ուտօղ, կաթ ուտօղ.

Որպէս առնուցու դայեակ զստնդիաց։ Զստնդիացն (կամ զստնդիայն) հանդերձ հաստատելով ծերով։ Ի տղայոյ մինչեւ ցստնդիացն։ Ի բերանոյ մանկանց տղայոց ստնդիեցաց։ Զմանուկնս ստնդիայս (կամ ստինդիացս)։ Ի սատակել տղայոց ստնդիեցաց (կամ ըստնդիացոց)։ Զտղայս ստնդիայս, կամ ստնդիացս.եւ այլն։

յերիտասարդաց մինչեւ յստնդիայսն։ Բայց ի տղայոցն ստնդիացեաց. (Խոր. ՟Բ. 70։ ՟Գ. 27։)

Զիա՞րդ որ կերակրէ զամենայն՝ սնդի է (կամ ստին դիէ)։ Սրոյ ճարակ առնել զամենեսեան մինչեւ ի ստնդի։ մատուցին զկաթն իբրեւ ստնդիոյ. (Պրոկղ. կուս.։ Ուռհ.։ Եփր. ծն.։)

Կերակրիս իբրեւ զստնդիայ։ Էառ զստնդիայն ... ստնդիայն եցոյց մատամբն իւրով զհայր իւր։ Դեռ ստնդիայ է։ Ի ստնդիայ հասակի։ Ի ստնդիաց ժամանակին. (Եփր. ի ծն. քրիստոսի.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։ Լմբ. վերափոխ.։ Բրսղ. մրկ.։ Վեցօր. ՟Ա։)

Ստնդեաց որդւովն. (Յհ. կթ.։)

Շարժեաց զլեզուս նոցա ստնդիացելոցն ... ի բերանոյ մանկանց տղայոց ստնդիացոց (կամ ստնդիացելոց) կատարեցեր օրհնաբանութիւն. (Ճ. ՟Թ.։ եւ Մեկն. ղկ.։)

Ստնդիեայք, ստնդիեցաց, տղայքն են. (Արիստակ. գրչ.)

Որպէս տըղայ ըստնդիացին, որ զմօրն յինքըն ձըգէ զըստին։ Տեսին տղայք եւ ստնդիացիք։ Ընդ ստնդիացիս յիմա՛ր լիցուք ի գործոց չարեաց. (Յիսուս որդի.։ Ճ. ՟Գ.։)

Տրոհէին զստնդիացիկն ի ստենէ մօրն. (Յհ. կթ.։)

Մատուցին զգառն իբրեւ քահանայի, եւ զկաթն իբրեւ ստնտիեցւոյ (կամ ստնդիեցի). (Եփր. ի ծն. քրիստոսի.։)