s.

predicament, class;
category, kind.

s.

Որպէս Ստորասութիւն, ստորասացութիւն. ճառ. ասացուած, վէպք, արձակ կամ ոտանաւոր բանիւ.

Որ ինչ ընդ այսոքիւք պատկանին ստորոգուիք զրուցատրութեանց. (Արծր. ՟Ա. 1։)

Ուսաւ ի նմանէ զհոմերոսի ստորոգութիւնս ի հռետորական շարս մեկնել. (Հ=Յ. յնվր. ՟Ա.։)

Եւ Յորջորջումն կամ կոչումն իրաւացի.

Յետ աստուծոյ (քահանայք) հովիւք եւ հեղինակ ժողովրդոց իրօք եւ անուամբք պարտին ստորոգութիւն ընդունել. (Սարկ. քհ.։)

ՍՏՈՐՈԳՈՒԹԻՒՆ. ըստ հոմաձայնութեան յն. որպէս Չարախօսութիւն.

Զի՞նչ է ստորոգութիւն, յորմէ իմս եղեւ դաւաճանութիւն. (Պղատ. սոկր.։)

ՍՏՈՐՈԳՈՒԹԻՒՆ. որպէս Բառ իմաստասիրական. κατηγορία categoria, praedicamentum, praedicatio. Տասնեակ սեռական բան ի զգալի էակս՝ ստորոգելի զնոցանէ որպէս գոյացական եւ պատահական ինչ. այն է գլխաւորն ի գործս արիստոտէլի.

Ամենայնքն ի սոցայցն ստորոգութիւնք կա՛մ զանհատիցն ստորոգին, կամ զտեսակացն, քանզի զառաջնմէ գոյացութենէն եւ ոչ մի ինչ է ստորոգութիւն։ Երեւեցուցեալ զայլսն ստորոգութիւնս։ Եւ ոչ յայլոց ստորոգութեանցն յարմարեալ պատկանի ընդ անիրաւութեանն. (Արիստ. ստորոգ.։)

Եւ եթէ ձկնորսացն եմ աշակերտ, սակայն ոչ եմք անտեղեակ աթենացւոցն ստորոգութեանց, եւ հելլենական հանճարոյ. (Մագ. ՟Ե։)

Թոյլ ետ քրիստոնէից ուսանել զարտաքին ստորոգութեան հանճարս. (Տէր Իսրայէլ. յնվր. ՟Ի՟Ե.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ստորոգութիւն ստորոգութիւնք
accusatif ստորոգութիւն ստորոգութիւնս
génitif ստորոգութեան ստորոգութեանց
locatif ստորոգութեան ստորոգութիւնս
datif ստորոգութեան ստորոգութեանց
ablatif ստորոգութենէ ստորոգութեանց
instrumental ստորոգութեամբ ստորոգութեամբք