adj.

f. holy;

s.

saint;
Holy Virgin.

adj.

ἀγία sancta. Սուրբ կին կամ օրիորդ. եւ ἀγιοτάτη, παναγία sanctissima. Ամենասուրբ կոյս.

Իբրեւ լուաւ զայն սրբուհի կինն, տրտմեցաւ յոյժ։ Յորժամ լուաւ զայս սրբուհին այն, զարհուրեցաւ. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Սրբուհի կինն զարմացոյց զդուքսն։ Անկիզելի մնացին մարմինք սրբուհեացն. (Հ=Յ. մայ. ՟Ի՟Թ.։ Հ=Յ. սեպտ. ՟Ժ՟Ա.։)

Սրբուհի մարիամ։ Սրբուհի անարատ։ Աղաչանօք սրբուհոյ անարատ մօր քոյ եւ կուսի. (Շար.։)

Հարսն սրբուհի՝ հօրն քրիստոսի։ Ո՜վ ո՛րքան մեծ է ի քեզդ աւարտեալ խորհուրդ սրբուհի. (Նար. կուս.։)