adj.

fallen, demoralized.

Ի վայր անկեալ. ստորանկեալ.

Յերկիր վայրանկեալ դողմամբ դասք առաքելոցն. (Շ. տաղ.։)

Խաչն բարձրանայ, եւ բարձրացուցանէ ընդ ինքեան զվայրանկեալ մարդկային բնութիւնս. (Ճ. ՟Բ.։)

Ապստամբողական թշնամւոյն, որ ի յերկնից վայրանկեալ. (Շար.։)

Զբնութիւնս վայրանկեալ ... ընդ իւր վերյարուցեալ. (Նար. տաղ.։)