adj.

sent as a colony, dispersed, scattered;
vagabond, wandering;

s.

colonist, planter.

adj.

ἅποικος domo absens, colonus, peregrinus ἁποικία colonia. Վարատեալ. օտարացեալ ի բնիկ տեղւոջէն. հատուած. գաղթական, եւ Ինքնագլուխ վտարանդի. թափառական. վայրավատին.

Վարատականս առաքէին աղբանացիք։ Հռոմայեցիք վարատականս այլուր բնակութիւն առաքեցին. (Եւս. քր. ՟Ա. ՟Բ։)

Ստամբակեալս վայրագութեամբ ... սրացեալս վարատական։ Մանուկս մեղանչական, անխրատական, եւ վարատական. (Նար. ՟Ժ՟Ա. ՟Ի՟Բ։)

Կամ որպէս Վարատիչ. վայրավատնիչ. ցրուիչ.

Հոսել վարատական (կամ վարատան) հողմով ի ձորս եւ ի փապարս կորստեան. (Ստեփ. սեւան.։)