s.

ἑπιγραφή inscriptio, titulus. Վերնագիր, եւ մակագիր. արձանագիր.

Ըստ վերագրին (սաղմոսի). (Բրս. սղ.։)

Բագին էր նոցա, որում էր վերագիր բանի նախաշաւիղ՝ անծանօթ աստուծոյ. (Առ որս. ՟Դ։)

Զոր օրինակ զթղթոյ վերագիր ոք դրոշմէ, եւ առաջին գիրն բովանդակեալ արտայայտէ զբաղախորհուրդ թղթոյ բանիցն ի ներքս շարագրեալ. (Զքր. կթ.։)

Վերագրաւն, վարդապետականաւն ... վերագիրն, զի բաւական իցէ միով կարգիւ զամենայն գրոցն գիտել զմիտս. (Մագ. քեր.։)

Նմին իրի են եւ ի գիրս վերադիրք, եւ ի թուղթս երեսագիրք, զի զօրութիւն գրոցն եւ պատիւն գրողին փութով եւ համառօտ երեւեսցին։ Զանուն իւր (մովսէս) ընդէ՞ր ոչ դնէ ի վերագրի աստ, որպէս յեդոյ մարգարէք, եւ զկնի առաքեալք. (Վրդն. օրին. եւ Վրդն. ծն.։)

Միթէ ո՞չ բերես ի քեզ զտիրական պետն, եւ կամ զիշխանական վերագիրն. (Ոսկիփոր.։)

Բաւական է վերագիր միայն սաղմոսիս ցուցանել զխնդրելին։ Որոյ վերագիրն՝ արձանագրութիւն կոչի դաւթի. (Դամասկ.։)

ՎԵՐԱԳԻՐ. Վաւերական թուղթ, պատճէն.

Վերագիր միաբանութեան գրել ընդ հայք եւ ընդ հոռոմք։ Վասն առաջնորդացն պահոցն, զորս վերագրով աւանդեցաք. (Ուռհ.։)