adj.

posterior, ulterior;
last, extreme, final;
չորք —ք մարդոյ, the four last things, (death, judgment, heaven and hell).

adj.

ἕσχατος ultimus, extremus, summus ὔστερος posterior. (հակադրեալն բառիս Առաջի). Յետին ըստ կարգի ժամանակին. ի վերջէ դասեալն. ապագայ. հետագայ. վերջի, ետքի.

Բանք արքայի դաւթի առաջինք եւ վերջինք։ Ատիցէ զնա այրն վերջին։ Լինիցին առաջինքն քո սակաւք, եւ վերջինքն քո անբաւք։ Զվերջինս զի՞ գիտիցեմ։ Ի վերջնում աւուր մեծի տօնին։ Մեծ եղիցին փառք տանդ այդորիկ վերջինն քան զառաջինն։ Ես եմ առաջին եւ վերջին.եւ այլն։

Վերջնով բարեգործութեամբք հանգուցեալքն նորոգեսցին։ Տացի թոշակն վերջին. (Յճխ. ՟Ժ՟Գ։ Շ. ընդհանր.։)

Ցուցանէ՝ ի հաւատս վերջնոցս մեզ. (Իգն.։)

Վերջնեաւն (այսինքն վերջնովն հրով) փորձեսցի տաժանելեաւն. (Շիր. զատիկ.։)

ՎԵՐՋԻՆ. Յետին, որպէս տեղեաւ եւ աստիճանաւ. ծայրագոյն.

Զվերջին աշտիճանն ընտրեա՛, եւ ապա վայելիցես ի գահերեցութեան. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 12։)

Որ վերջին է չարութեան։ Զվերջինն համբուրեցի դառնութիւն։ Անկաք ի վերջին յայս թշուառութիւն։ Ի վերջին սովիս։ Վերջին աղքատութեամբ զարդարեալ. (Յհ. կթ.։ Նար. ՟Ի՟Դ։ Իգն.։ Ճ. ՟Ժ.։ Վրք. հց. ՟Է։)