ՎԶԵԱՆ կամ ՎԶԵՆ. որ եւ ՎԶԵՆԱԿ. ԶԵԱՆ. վնաս. տոյժ. տուգանք. ծախք. զեն. զիան.
Այն՝ որ գործէ վզեան։ Ի գիր դաշանցն դնեն զվզեանն, եթէ ելցեն ի սահմանեալ ուխտէն։ Անթերի հատուսցէ զվզեանն։ Տայ զկենդանին կամ զվզեանն։ Զվճար վզենին այսպէս սահմանեմք։ Վզենն կնոջն է։ Վզեն տացէ դատախազին, որ (ոք) արար զամբոխումն։ Վզեն առնեն, եւ ոչ հատուցանեն. (Մխ. դտ.։)
Բազում վզեանս եւ վնասս գործեաց անդ։ Բազում պատերազմունս եւ վզեանս հասուցին հռոմայեցոցն. (Մարթին.։)
Իսկ
Վզեան ոչ կալաւ, եւ ոչ չար ինչ ասաց. իմա՛, ոչինչ վնաս համարեցաւ, կամ յոչինչ գրեաց զեղեալ վնասն։