hy    |   fr

Վշտովիմ

vn.

to be greatly concerned or grieved.

ձ.

(եթէ իցէ ստոյգ գրչութիւն). Վշտանալ յոյժ, կամ վշտօք վրդովիլ.

Զի եւ զմեզ խրատեսցէ ի փորձութիւնսն՝ յորժամ վշտովիմք. (Կիւրղ. ղկ.։)