cf. Վսեր.

adj.

ՎՍԵՐ ՎՍԵՐԱԿԱՆ ՎՍԵՐԱՄԻՏ ՎՍԵՐԱՅԻՆ. Վէս եւ վատթար. վատշուէր. յանդուգն. յահուր. լիրբ դիմախօս. ամբարտաւան. հէգ. թշուառական. չար.

Ոչ ունիմ վստահութիւն կոչել զանուն ահաւորիդ ի վերայ վսերիս։ Վերացո՛ ի վսերէս զվէր վիրաւորեալ ծառայիս. (Յհ. գառն.։)

Կարդա՛ զանուն վաղավախճան վսերիս, որպէս եւ բարբառն բղխեալ ի բերանոյդ առ տալիթայն։ Զբերանն կափուցեալ ի վերայ վսերիս։ Լուա՛ զանթուելի վէր վերամբարձեալ վսերիս։ Ի քանի՞ վարմից վսերական վիրագին կորզեցեր զիս կեցուցիչ։ Զգահավիժեալս ի բարձանց զհրասուզեալ վիրագս վսերականս։ Զանձն վսերամիտ հիքոյս։ Շնորհեա՛ զմաքրութիւն վսերամիտ հիքոյս։ Զվսերամիտ անձն իմ զստահակեալ եւ զապստամբ։ Փրկեա՛ զիս ի վսերամիտ գոռոզէն։ Ընթադրեա՛ ի վսերամիտս զծագումն ողորմութեանդ անբաւ։ Թաքուցի ի վսերային միտս իմ։ Վհատեալ վսերային վերամբարձեալ ծովս անտարացոյց՝ զանորդիս չարեաց։ Զբերան հնացեալ վսերային վիրագին. (Բենիկ.։)