cf. Տարակոյս;
argument, objection.
ՏԱՐԱԿՈՒՍՈՒԹԻՒՆ ՏԱՐԱԿՈՒՍՈՒՄՆ. Նոյն ընդ Տարակոյս, եւ Տարակուսանք (ըստ ամենայն առման). ἁπορία.
Տեսանելով զչքաւորութիւն եւ զտարակուսութիւն պատապանին։ Ելոյծ զնորա տարակուսութեան տխրութիւն։ Ըստ երկրաւորս դեղատութեան. (առ որս միշտ է վրիպութիւն, եւ ամենասխալ տարակուսութիւն։ Տեսանելով զտարակուսումն եւ զվրիպումն բժշկացն. Մանդ. ՟Զ։ Ճ. ՟Գ.։ Նար. ՟Խ՟Գ։ Վրք. ոսկ.։)
Լուծանէ զտարակուսութիւնն։ Ահաւասիկ ա՛յլ տարակուսումն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 1. 10։)
ՏԱՐԱԿՈՒՍՈՒԹԻՒՆ. ἑπιχείρημα argumentum. Ձեռնարկութիւն. առարկութիւն ի միւսոյ կուսէ.
Չորրորդ տարակուսութիւն հանդիպի ընդդիմակացուաց իմաստասիրութեան։ Զայս տարակուսութիւն լուծանելով ասեմք։ Որով եւ երկրորդ տարակուսումն լուծանի. (Սահմ. ՟Ա։ Անյաղթ պորփ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տարակուսումն | տարակուսմունք |
| accusatif | տարակուսումն | տարակուսմունս |
| génitif | տարակուսման | տարակուսմանց |
| locatif | տարակուսման | տարակուսմունս |
| datif | տարակուսման | տարակուսմանց |
| ablatif | տարակուսմանէ | տարակուսմանց |
| instrumental | տարակուսմամբ | տարակուսմամբք |