dwelling together, cohabitation.
συνοίκησις cohabitatio, contubernium. Տնակիցն գոլ. բնակակցութիւն. ընտանութիւն. կենակցութիւն. լծակցութիւն.
Ոչ ունի դառնութիւն տնակցութիւն նորա. (Իմ. ՟Ը. 16։)
Վասն զի տաճար չեւ եւս էր շինեալ, զիւրաքանչիւր ուրուք բարեաց զտնակցութիւն տաճար երեւեցոյց եւ բագին առ տնին։ Հրաժարել ի միասինն բնակութենէ, եւ զտնակցութիւնն ի բաց քակել. (Փիլ. ել. եւ Փիլ. իմաստն.։)
Եւ նոքա (կանայք) օգնականք ձեզ՝ իւրեանց համեստ եւ պարկեշտ տնակցութեամբն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տնակցութիւն | տնակցութիւնք |
| accusatif | տնակցութիւն | տնակցութիւնս |
| génitif | տնակցութեան | տնակցութեանց |
| locatif | տնակցութեան | տնակցութիւնս |
| datif | տնակցութեան | տնակցութեանց |
| ablatif | տնակցութենէ | տնակցութեանց |
| instrumental | տնակցութեամբ | տնակցութեամբք |