adj.

ἐορτώδης festus, solemnis. Տօնական, տօնախմբական. մեծահանդէս. ցնծալի եւ հռչակելի.

Մի օր տօնուտ առ ի խնդամտութիւն եւ ի վայելչութիւն հանգստեան։ Անտրտում եւ աներկիւղ կեանս ... զի՞նչ արդեօք իցէ, բայց տօնուտ։ Իբրու ճանապարհ իմն առ ի տօնուտս ածելով ուրախութիւնս. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. ել.։)

Տօնուտ ուրախութիւն բնաւ կենդանեաց (ի հրճուանս տօնուտ ուրախութեանս. (Պիտ.։ Ճ. ՟Ժ.։)