va.

to praise, to laud, to glorify.

ն.

Փառս տալով Աստուծոյ՝ օրհնել. գովել. փառաբանել. գոհաբանել.

Ի ձայն բարձր փառատրեն զսուրբ երրորդութիւնն. (Եղիշ. միանձն.։)

Հնչմամբ երգովքաղցր ձայնիւ փառատրեսցուք։ Ի ծերոց եւ ի տղայոց փառատրեցաւ. (Շար.։)

Զի ոչ իմովս ինչ սնոտիապատուաստ փառատրիս երգով։ Երրորդութեանն փառատրելի անուամբն։ Էութիւն փառատրելի։ Աւետարանեցաւ, ուստի փառատրեցաւ։ Միշտ փառատրեսցիս դու սովին օրհնութեամբ. (Նար.։)

Ի յանբանից մըսուր եդաւ, ի հրեշտակաց փառատրեցաւ։ Համանմանից վերնագունին՝ փառատրողացն Աստուածային. (Յիսուս որդի.։)