adj.

offering oneself as ransom for others.

adj. s.

Որ տայ զանձն ի փրկանս այլոց. փրկանաւոր. պատճառ կամ առիթ եւ գործի փրկութեան.

Փրկանակն բան (փրկիչն)։ Դու զօրաւոր փրկանակ ենաց՝ իսկուհի երկնի։ Հաշտոթեանն մերում փրկանակ կարեալ։ Զծանր գինն աշխարհի, եւ զփրկանակն մարդկան սեռի։ Կենաց աշխարհի փրկանակ (մահն Քրիստոսի). (Թէոդոր. մայրագ.։ նար. ՟Ի՟Զ. ՟Կ՟Գ. ՟Ծ՟Ա։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա։ Լմբ. սղ.։)

Բաժակնլ որ մեզ վշտագինն է, այլն մանկանցն փրկանակ. (Ոսկ. ննջ.։)