adj.

bad, useless, vile, abject, despicable;

bot.

carious, rotten.

adj.

Փծուն. փի՛ծ աղտեղի. եւ կամ Փեցի՝ պակասաւոր։ Ըստ յն. ἁφυής ineptus եւ այլն. Անբուն. անյարմար. անաջող. ի մեզ՝ որպէս տրուպ. անպիտաւ. յետնեալ. կամակար.

Ե՛ս այդոցիկ ո՛չ փցուն գրիչ, գրեմ որում գրեցայ, եւ վարդապետեմ զոր ուսայն. (Ածաբ. մկրտ.։)

Նմա՛ն է փցուն խոհակերի. (Անյաղթ պորփ.։)

Բայց եթէ կամիս, եւ ես ստեմ յաղագս նորա անյաջ եւ փցուն (բանս կամ առասպելս). (Խոր. ՟Բ. 7։)

Եւ մեք մտօք խաւարչուտ գոլով, եւ բանիւ փցուն։ Անարգ եւ փցուն եւ չանարգի անձինս. (Վրդն. յանթառամն.։ Տօնակ.։)

Փցուն գրիչս կամ գրչիս. (Յիշատ. ստէպ։)

Իսկ զտնկոյ ասի՝ որպէս Փո՛ւտ. գօս. քոսոտ.

Մշակն սկսանի խնամել (զտկար տունկն), եւ զփցունն ի բաց հատանէ. (Լծ. փիլ.։)